Jedną z zasad nauki Marcina Lutra było Sola Scriptura – tylko pismo, co oznaczało, że podstawą nowej, odnowionej religijności miało być Pismo Święte, czytane i rozważane przez wiernych. Luter zdawał sobie sprawę, że aby postulat ten mógł zostać spełniony, trzeba dokonać nowego, wiernego przekładu Biblii na język niemiecki.
Numer konta bankowego:
81 1140 2004 0000 3102 7763 5360
NIP: 5252687051
REGON: 366001390
KRS: 0000654355
ul. Domaniewska 37
02-672 Warszawa
Luter został zmuszony do ukrywania się po ekskomunice nałożonej przez papieża Leona X w 1521 r. i znalazł schronienie w zamku Wartburg. Tam Luter poświęcił się stworzeniu Biblii w języku narodowym, przetłumaczonej z języka greckiego , która byłaby dokładniejsza niż tłumaczenia z Wulgaty, a ponadto była bardziej przystępna dla zwykłych ludzi i świeckich jako całości. Owoce jego pracy zostały wkrótce potem opublikowane – Nowy Testament w 1522 r., a cała Biblia w 1534 r. Luter nigdy nie odniósłby takiego sukcesu ze swoją Biblią, gdyby nie wynalezienie prasy drukarskiej: pierwsze wydanie 3000 egzemplarzy egzemplarzy wyprzedało się pomimo stosunkowo wysokiej ceny – 1,5 Guldena. Po nim nastąpiłoby wiele innych.
Warto zaznaczyć, że tłumaczenie Nowego Testamentu jest w całości dziełem Lutra. W swoim dziele posłużył się językiem dworskim Elektoratu Saksonii, choć wzbogacił go o wyrażenia i zwroty używane przez prosty lud. Zasada Lutra w tłumaczeniu była prosta: „Trzeba słuchać matek na drogach, dzieci w uliczkach, pytać przeciętnego człowieka na rynku i jemu też na pysk patrzeć, przysłuchiwać się jak oni mówią i według tego tłumaczyć.”
W centrum reformatorskiej wizji Lutra było usunięcie wszelkich barier między wiernymi a Słowem Bożym, czy to hierarchiczne, czy językowe. Chociaż większość ludzi nie znała łaciny, była ona użytecznym narzędziem pozwalającym intelektualistom z całej Europy na wzajemne zrozumienie. Uniemożliwiało to jednak zwykłym ludziom samodzielne czytanie Biblii i chociaż istniały wcześniejsze tłumaczenia Biblii na język niemiecki, były one niedoskonałe, archaiczne i nie odzwierciedlały sposobu, w jaki mówili zwykli ludzie. Sytuację dodatkowo komplikował fakt, że średniowieczny niemiecki był w mniejszym stopniu językiem, a bardziej galaktyką dialektów, takich jak między innymi frankoński, bawarski, alemański, szwabski i saksoński, które były w dużej mierze dla siebie niezrozumiałe. Problem był tak poważny, że istniały słowniki podróżnicze dla średniowiecznych Niemców przemierzających inne ziemie niemieckie. Tłumaczenie Lutra, oparte na dialekcie saksońskim,stworzył fundament, na którym zbudowano współczesny język wysokoniemiecki . Stworzenie przez niego wspólnego języka przy pomocy prasy drukarskiej pomogło ukształtować w Niemczech poczucie tożsamości narodowej, a także normy kulturowe dotyczące prawa i moralności . Co więcej, przekłady Lutra na języki narodowe zainspirowały falę tłumaczeń na języki w całej Europie , rozszerzając zasięg jego wpływów daleko poza granice świata niemieckojęzycznego.
Podpowiedź:
Możesz usunąć tę informację włączając Plan Premium