Najcenniejsza emisja Biblii Lutra

W egzemplarzu, który należał do samego Johanna Grammana tekst jest rozłożony czytelnie w jednej kolumnie. Układ strony jest przejrzysty dzięki temu, że pozostawiono na stronie wiele wolnego miejsca i szerokie marginesy.

Numer konta bankowego:

81 1140 2004 0000 3102 7763 5360

NIP: 5252687051

REGON: 366001390

KRS: 0000654355

Kontakt

ul. Domaniewska 37

02-672 Warszawa

Dołącz do nas

W wielu miejscach widać odręczne notatki Grammana – być może powstałe przy konsultacjach z samym Marcinem Lutrem. Hymny i listy imion drukowane są w krótkich liniach (tak jak poezja), co jeszcze bardziej zwiększa ilość wolnego miejsca i pogłębia przejrzystość tekstu.
Charakterystyczny jest dobór gotyckich czcionek. Nie jest to wybór przypadkowy i miał ważne znaczenie polemiczne. Czcionka zwana antykwą była w Niemczech kojarzona z łacińskimi drukami włoskimi, które wiązano z katolicyzmem i Rzymem. Odrzucenie przez Niemców antykwy i wybór czcionki gotyckiej stanowił również akt emancypacji języka niemieckiego.
Podział tekstu można zauważyć na kilku poziomach. Każda księga zaczyna się od wyróżnionej linii drukowanej większym pismem.
Na początku ksiąg umieszczone są ozdobne inicjały ze scenkami w środku.

Tekst Nowego Testamentu jest podzielony na fragmenty składające się z ok. 15 linii. Inny zabieg pochodzi od samego Lutra, który przystosował tekst drukowany do głośnego czytania. Poszczególne zdania przekładu są oddzielane znakami interpunkcyjnymi, a wewnątrz zdań jednostki sensu zostały wyodrębnione przy pomocy ukośnej kreski (/).
Ważną funkcję pełnią ilustracje wykonane przez Cranacha (1472-1553) – zwłaszcza te zdobiące Apokalipsę, które mają na celu kojarzyć Rzym z Babilonem.