Leonardo opisuje szczegółowo, zarówno w rysunkach, jak i w tekstach, złożone zachowanie fal. Obserwuje różnice między falami rzecznymi a falami na brzegu morza i stwierdza, że fala rzeki nie załamuje się, chyba że uderzy w nią kolejna fala. Przeprowadza eksperyment, aby zademonstrować to zjawisko.
Leonardo sugeruje, że Księżyc jest podobny do Ziemi i oddziałują na niego te same prawa fizyki. Chociaż obecnie wiemy, że na Księżycu nie ma mórz, to jego teoria, że posiada on własną grawitację, była trafna i przełomowa. Leonardo opracowuje optyczną analizę odbicia światła słonecznego pomiędzy Ziemią a Księżycem, przedstawiając wyjaśnienie zjawiska znanego obecnie jako "światło popielate".
W oparciu o ideę Ziemi jako żywego organizmu, Leonardo rozprawia nad starożytnymi przemianami w dolinie Dunaju z punktu widzenia odnalezionych tam morskich skamieniałości. Poprzez ślady biegów rzek i efekty ich przepływu opisuje geologiczną historię Europy i Bliskiego Wschodu. Wysuwa wniosek, że pokryta wodą powierzchnia Księżyca jest przyczyną jego nierównomiernej jasności.
Badania Leonarda dotyczące światła i wizji mają fundamentalne znaczenie dla jego naukowych i artystycznych poszukiwań.
Da Vinci bada relacje pomiędzy Słońcem, Ziemią i Księżycem, spekulując na temat składu Księżyca i rozważając dwa możliwe wyjaśnienia jego świetlistego wyglądu. Przedstawia, jak wzburzona woda na Księżycu wpływa na jego nierówną jasność.
Domyślna treść artykułu.
W każdym nowo utworzonym artykule pokaże się wpisany tutaj tekst. Wpisz więc tutaj domyślną treść nowego artykułu lub instrukcję dodawania nowego artykułu dla swojego klienta.
Numer konta bankowego:
81 1140 2004 0000 3102 7763 5360
NIP: 5252687051
REGON: 366001390
KRS: 0000654355
ul. Domaniewska 37
02-672 Warszawa
Leonardo bada cechy różnych rodzajów fal i dynamikę ich upadania i wznoszenia, sprawdza te zjawiska zarówno w środowisku naturalnym, jak i kontrolowanym. Opisuje również serię obserwacji przepływu rzek i wodospadów oraz opisuje wzory fal powstających w wyniku upuszczania do wody obiektów o różnych kształtach.
W górnej części strony Leonardo przedstawia repertorium swojego traktatu o wodzie, w którym planuje analizę charakteru i ruchów wody, skutki jej prądów oraz rzeki u zbiegu, wraz z ich przypływami i odpływami. Kontynuując swoją tezę na temat luminescencji Księżyca, odsłania swoje nadzwyczajne zrozumienie optyki za pomocą szczegółowej analizy sposobu, w jaki poruszająca się woda odbija światło.
Przez cały Kodeks Leonardo szuka wyjaśnienia obecności źródeł w wysokich górach. Analizuje przyczyny erozji wodnej oraz zmienną gęstość i przepuszczalność gleby. Na dole strony – da Vinci ustala plan swojej pracy nad obecnością skorup w warstwach górskich.
Leonardo zgłębia różne tematy: jak osuszyć staw, bada grawitację Księżyca, stratyfikację skał i zachowanie obiektów poruszających się w wodzie. Przyznając się do swoich nagłych przeskoków z tematu na temat, wyjaśnia, że jego celem jest zarejestrowanie ich "tak, jak do niego docierają". Spisuje swój plan, aby ostatecznie uporządkować myśli w bardziej uporządkowany traktat.
Na tej stronie da Vinci ukazuje korelację pomiędzy swoją wrażliwością na piękno i pasją do nauki. Seria ilustracji przedstawia wpływ zapór o różnych kształtach umieszczonych pod różnymi kątami na drodze przepływu rzeki na zapobieganie erozji brzegów rzek. Opisuje również odparowywanie deszczu i tworzenie się chmur z pary wodnej.
Podpowiedź:
Możesz usunąć tę informację włączając Plan Premium