Od początku dedykowane papieżowi Pawłowi III dzieło wzbudzało zainteresowanie hierarchów Kościoła. Pierwotnie cytowane na uniwersytetach z czasem stało się zagrożeniem dla panującego światopoglądu religijnego (protestanci odrzucili je natychmiast). Zaczęto dostrzegać wpływ jaki wywierało na ówczesnych uczonych, co spowodowało umieszczenie go na Indeksie Ksiąg Zakazanych (Index librorum prohibitorum), z którego wycofano zostało dopiero w 1757 roku.

“De Revolutionibus” można podzielić na sześć ksiąg, w których Kopernik przedstawia swoją teorię heliocentryczną i heliostatyczną budowy wszechświata. Oto krótkie streszczenie każdej z nich:

Księga I: Wprowadzenie do teorii Kopernika, w którym krytykuje pogląd Ptolemeusza o geocentrycznym układzie świata i proponuje własny model, w którym Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca. Zawiera też podstawowe definicje i aksjomaty dotyczące astronomii, a także rysunek heliocentrycznego układu słonecznego 1.
Księga II: Opis ruchu Słońca i gwiazd stałych, w którym Kopernik wyjaśnia, jak obserwować i mierzyć ich położenie na niebie. Zawiera też tablice astronomiczne z danymi o długości dnia, szerokości geograficznej, deklinacji i rektascensji gwiazd 2.
Księga III: Opis ruchu Księżyca, w którym Kopernik przedstawia jego orbitę, fazę, zaćmienia i librację. Zawiera też tablice astronomiczne z danymi o średniej odległości Księżyca od Ziemi, jego średnim ruchu, anomalii i paralaksie 3.
Księga IV: Opis ruchu Merkurego, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna, w których Kopernik wyjaśnia ich orbitę, koniunkcję, opozycję i elongację. Zawiera też tablice astronomiczne z danymi o średniej odległości planet od Słońca, ich średnim ruchu, anomalii i paralaksie 4.
Księga V: Opis ruchu planet względem Ziemi, w którym Kopernik pokazuje, jak obliczać ich położenie na niebie w różnych czasach. Zawiera też tablice astronomiczne z danymi o długości ekliptyki, szerokości ekliptycznej i równikowej planet .
Księga VI: Opis teorii precesji równonocy i nachylenia osi Ziemi, w którym Kopernik wyjaśnia przyczyny tych zjawisk i ich wpływ na astronomię. Zawiera też tablice astronomiczne z danymi o precesji równonocy i nachyleniu osi Ziemi.

Rękopis “De Revolutionibus” jest dziełem niezwykle ważnym dla historii nauki i kultury. Stanowi on podstawę nowoczesnej astronomii i zmienił sposób postrzegania miejsca człowieka we wszechświecie. Jest to także przykład mistrzostwa intelektualnego i matematycznego Kopernika, który potrafił stworzyć spójny i elegancki system opisujący ruchy niebieskich ciał.
 

Dzieło Kopernika ukazało się drukiem po raz pierwszy w 1543 roku w Norymberdze pod tytułem. De revolutionibus orbium coelestium. Z historycznego punktu widzenia jego publikacja stała się momentem przełomowym w dziejach ludzkości, zrewolucjonizowała postrzeganie Wszechświata i stanowiła moment wyjścia dla nowożytnej astronomii i nauki. 

Numer konta bankowego:

81 1140 2004 0000 3102 7763 5360

NIP: 5252687051

REGON: 366001390

KRS: 0000654355

Kontakt

ul. Domaniewska 37

02-672 Warszawa

Dołącz do nas