POWRÓT

Według znawcy Kopernika i dziejów Warmii XV i XVI wieku,
Kanonik nie spieszył się z oddaniem w ręce świata dzieła
Wbrew powszechnej opinii, oryginalny tytuł jaki Mikołaj Kopernik nadał swemu
Oryginał "De Revolutionibus” znajduje się w Krakowie w zbiorach Biblioteki
Już na pierwszy rzut oka widać, że Kopernik miał zamiłowanie do ładu i dużą wrażliwość na harmonijny rozkład kolumn tekstu i towarzyszących figur geometrycznych.
Kopernik posługiwał się pismem humanistycznym, które zapewne przyswoił sobie podczas pobytu w Italii. Można rozróżnić dwa dukty pisma: pospieszna, lecz kształtna i dobrze czytelna kursywa, oraz pismo spokojniejsze, bardziej pionowe. Pisał czarnym tuszem na czterech gatunkach papieru z różnymi znakami wodnymi, dzięki czemu można było ustalić przybliżoną chronologię powstawania rękopisu.
Obszerne marginesy na 129 stronach zawierają aż 162 figury geometryczne, wykreślone starannie za pomocą grafionu przy użyciu cyrkla i linijki. Są one często obudowane tekstem, z czego można wnioskować, że Kopernik je rysował, a dopiero później nanosił tekst.Często również używał linii przy wykreślaniu licznych tablic, występujących na 118 stronach rękopisu. Niektóre tablice, jak na przykład katalog gwiazd, są starannie wykończone przez rubrykowanie czerwonym inkaustem.
 
Manuskrypt "O Obrotach" jest jednocześnie świadectwem narodzin jednej z najważniejszych w dziejach nauki koncepcji wszechświata i odzwierciedleniem rozwoju myśli twórczej wielkiego astronoma. Pozwala także lepiej poznać warsztat dzieła Kopernika, które powstawało, jak twierdzi autor, "prawie cztery dziewięćlecia".
Po staranności pisma i powstałych np. na stronach 70 i 79 kleksach widać, że autor miał czasem więcej, a czasem mniej czasu na to, aby dzieła dokonać.
22 czerwca 2023

Charakterystyka rękopisu

Na manuskrypt dzieła Kopernika składa się 21 zeszytów(tzw. składek), liczących po osiem, dziesięć i dwanaście kart.

Każda ze składek sygnowana jest małymi literami alfabetu łacińskiego od a do x, które Kopernik umieścił na dole po prawej stronie każdej pierwszej karty.W sumie autograf liczy 213 kart (426 stron), paginowanych ołówkiem w roku 1854 przez Erwina Nostitza (1806-1872). Tekstem pokryte jest 417 stron, a reszta (9 stron) pozostały niezapisane.Z rękopisu wycięte zostały dwie nieobjęte foliacją karty: jedna po karcie 69 i jedna po karcie 206. Pewną liczbę kart (7 stron) wielki astronom w całości przekreślił, a mimo to pozostawił w swym rękopisie.

 

KAPLICA SYKSTYŃSKA. DZIEDZICTWO  

Polityka Cookie

Regulamin

Polityka prywatności

Klauzule informacyjne

Najczęściej zadawane pytania

Reklamacje i zwroty

Dostawa i płatność

Numer konta bankowego:

81 1140 2004 0000 3102 7763 5360

NIP: 5252687051

REGON: 366001390

KRS: 0000654355

Kontakt

+48 22 299 50 09

info@manuscriptum.pl

ul. Domaniewska 37

02-672 Warszawa

Dołącz do nas

Podpowiedź:

Możesz usunąć tę informację włączając Plan Premium

Ta strona została stworzona za darmo w WebWave.
Ty też możesz stworzyć swoją darmową stronę www bez kodowania.