Sakramentarz Tyniecki

Sakramentarz tyniecki jest jednym z najstarszych i najcenniejszych zabytków kultury polskiej. Jest to księga liturgiczna, zawierająca modlitwy i obrzędy mszy oraz sakramentów.

Numer konta bankowego:

81 1140 2004 0000 3102 7763 5360

NIP: 5252687051

REGON: 366001390

KRS: 0000654355

Kontakt

ul. Domaniewska 37

02-672 Warszawa

Dołącz do nas

Został napisany i ozdobiony w XI wieku w diecezji kolońskiej, prawdopodobnie w klasztorze św. Pantaleona, jednak dokładniejsze datowanie jest niepewne: pocz. XI w. (Sobieszczański), około 1060 (J. Sawicka), około 1060–1070 (M. Pietrusińska), około 1070–1080 (P. Bloch, H. Schnitzler)

Zawiera 237 pergaminowych kart o wymiarach 28,5 x 22,5 cm, oprawionych w skórę. Na kartach widnieją liczne iluminacje przedstawiające sceny biblijne, świętych i aniołów. Najbardziej znane są miniatury Chrystusa w mandorli, Ukrzyżowania i Zmartwychwstania.

Sakramentarz tyniecki trafił do Polski prawdopodobnie za panowania Kazimierza Odnowiciela lub Bolesława Śmiałego. Przez wiele wieków był przechowywany w opactwie benedyktynów w Tyńcu, skąd został zrabowany przez Szwedów w 1656 roku. Później został odkupiony i ponownie umieszczony w klasztorze.

W 1814 roku sakramentarz został zakupiony przez Stanisława Kostkę Zamoyskiego i przekazany do Biblioteki Ordynacji Zamojskiej w Warszawie. W czasie II wojny światowej był zagrożony wywiezieniem przez Niemców, ale ostatecznie został uratowany i po wojnie trafił do Biblioteki Narodowej, gdzie jest obecnie przechowywany.

Sakramentarz tyniecki jest nie tylko cennym świadectwem historii i sztuki polskiej, ale także ważnym źródłem informacji o liturgii i kulturze religijnej średniowiecza. Jego piękno i wartość są niezaprzeczalne i zachwycają badaczy i miłośników sztuki do dziś.